Kołysanka
Ten niezwykły film Polańskiego to prawdziwy hołd dla naszej wyobraźni, wszystkich wewnętrznych lęków i skrytych obsesji.
To film o tym, że zło czai się nie tylko dookoła nas ale także, a może przede wszystkim, w nas samych czekając tylko na uwolnienie. Polański w prawdziwie mistrzowski sposób wprowadza nas w klimat grozy, niepewności i osaczenia, pozostawiając w sferze naszych domysłów i wyobraźni co tak naprawdę przydarzyło się Rosemary.

Dokonał tego trudnego zadania dzięki fascynująco niejednoznacznej
, niedopowiedzianej i wzbudzającej prawdziwy lęk końcówce umożliwiając nam wniknięcie w świat, o istnieniu którego wolelibyśmy nie myśleć, by nie stać się jego częścią, a także pozwalając nam na
własną ocenę zdarzeń, wzbudzając w nas oprócz zwiększającego się strachu, narastające wątpliwości i niejasności oraz poczucie, że nic nie jest takie jakim się z poczatku wydaje, a może zaiste tak właśnie jest. Każdy ma możliwość własnego zgłębienia zagadki i szukania odpowiedzi na to, co kryje prawda...?

Dzięki perfekcyjnej reżyserii, grze wspaniałych aktorów oraz doskonale skomponowanej muzyce, a zwłaszcza wzbudzającej uczucie bliżej niesprecyzowanego, ogromnie przeszywającego strachu i osaczenia kołysance Krzysztofa Komedy, będącej motywem przewodnim filmu i jednocześnie świetnie go podsumowując, film Polańskiego stał się filmem prawdziwie wielkim i przerażającym.

Film Polańskiego stał się również słynny oraz wzbudził wiele skrajnych emocji z jeszcze innego powodu, a mianowicie w epizodzie pojawił się sam kontrowersyjny twórca biblii szatana uważany za prekursora satanistów i ich niekwestiowanego przywódcę czyli wspomniany przez Ciebie Anton La Vey. Występując w scenie dręczących koszmarów Rosemary, gdy nie jest ona w stanie odróżnić rzeczywistości od prześladujących ją przerażających wizjii, jeszcze bardziej wpłynął na nastrój całego filmu, przyprawiając go szczyptą zaiście niepokającego i prawdziwie diabolicznego klimatu.